Vejatz lo contengut

Lo Mont d'Astarac

Aqueth article qu'ei redigit en gascon.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Lo Mont d'Astarac
Mont-d'Astarac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 19′ 45″ N, 0° 34′ 08″ E
Superfícia 8,05 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
386 m
340 m
234 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Astarac Armas dels comtes d'Astarac
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
32
Gers Armas deu Departament de Gers
Arrondiment
323
Miranda
Canton
3215
Astarac-Gimona (Masseuva abans 2015)
Intercom
243200300
CC de la Vath de Gers
Cònsol Françoise Casalé
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
99 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

101 ab.
Densitat 12,55 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 32140
Còde INSEE 32280

Lo Mont d'Astarac[1][2][3],[4],[5],[6] (Mont-d'Astarac en francés) qu'es ua comuna de Gasconha situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

Lo prumèr element qu'es l'occitan mont, deu latin mons, montem, qui representa sovent un turon hòra de las montanhas. Lo determinant qu'es un nom de país [7],[8], l'Astarac (Mont que n'estó capitala). Segon Negre, Astarac (archidiaconatus Astariaci en 1226) que vengueré deu nom de persona « romanic » Asterius, dab lo sufixe -acum, probablament un nom de proprietat a l'origina[9].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 2026 Françoise Casalé PS conselhèra generala (2011-2015), puish departamentala (2015-)
març de 2001 2008 Daniel Larrieu    
1984 2001 Jean Louis Vignaux    
  1984      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Masseuva; qu'es adara deu canton d'Astarac-Gimona (burèu centralizator Masseuva).
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 101, totala:

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
339 247 287 216 319 314 292 300

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
280 280 266 245 231 234 254 238 217

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
196 195 175 174 186 165 173 169 157

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
132
122
107
112
103
102
96
96
96
101
2009 2010
96
101
96
101
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 99 abitants e la densitat qu'èra de 12,3 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Lo Mont d'Astarac».
  2. «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)
  3. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  4. «Toponimia occitana».
  5. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  6. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 465
  8. Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. II, p. 1164, par. 21757
  9. Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 458, par. 6947